Zapraszam na pierwszą odsłonę rozmowy ze specjalistą.
Potrzebnym specjalistą w kwestii różnorakich diet jest oczywiście dietetyk - mnie oraz moich czytelników edukować będzie mgr inż. Magdalena Golińczak, dietetyk z poradni "Prodiet".
Serdecznie zapraszam do lektury i już zapowiadam kolejne rozmowy...
Rozmówmy się z Celiakią - o czym
przede wszystkim powinna pamiętać osoba nietolerująca glutenu? Jak
o siebie dbać?
Należy pamiętać, iż celiakia nie
minie wraz z upływem lat. Zatem osoby z trwałą nietolerancją
glutenu powinny stosować dietę bezglutenową przez całe życie.
Jedynym sposobem na prawidłowe funkcjonowanie organizmu jest
rezygnacja z produktów zawierających gluten. Osoby zdrowe również
powinny mieć się na baczności, nie być obojętne na żadne
symptomy, gdyż choroba może ujawnić się w każdym wieku.
Bagatelizowana celiakia upośledza funkcjonowanie organizmu, stając
się przyczyną wielu schorzeń, np. osteoporozy, bezpłodności,
nowotworów przewodu pokarmowego czy zaburzeń psychicznych. Osoby z
niezdiagnozowaną nietolerancją glutenu mogą przez wiele lat
bezskutecznie leczyć się u specjalistów różnych dziedzin
medycyny.
Czy to prawda, że nietolerancja
glutenu często idzie w parze z nietolerancją laktozy?
Tak. W wyniku uszkodzenia kosmków
jelitowych, u osób chorych na celiakię, dochodzi do niedoborów
enzymów trawiennych – w tym laktazy. Laktaza (enzym niezbędny do
strawienia laktozy) jest bardzo wrażliwa na toksyczne działanie
glutenu na śluzówkę jelita. Nietolerancja laktozy jest częstym
objawem osób świeżo zdiagnozowanych, lub nieprzestrzegających
diety bezglutenowej. Stosowanie ścisłej diety bezglutenowej
regeneruje kosmki jelitowe, co prowadzi do prawidłowej aktywności
laktazy i innych enzymów rąbka szczoteczkowego.
Jeśli nie mogę jeść produktów
zawierających gluten i laktozę – co wolno mi jeść? Co powinnam
jeść, by żyć zdrowo?
W początkowym etapie choroby
faktycznie, zalecana jest dieta bezglutenowa i bezmleczna. Z czasem
dietą leczniczą pozostaje wyłącznie dieta bezglutenowa. Próbę
wprowadzenia produktów mlecznych fermentowanych można podjąć po 3
miesiącach stosowania diety bezglutenowej.
Długotrwałe stosowanie diety
bezmlecznej może doprowadzić do niedoborów wapnia, zwiększając
tym samym ryzyko osteoporozy. Stosując dietę bezglutenową i
bezmleczną należy prawidłowo bilansować jadłospis. Źródłem
wapnia, poza produktami mlecznymi są: konserwy rybne, jaja, nasiona
roślin strączkowych, warzywa kapustne, gruboziarniste kasze,
orzechy czy kakao. Warto wprowadzić produkty wzbogacone w wapń,
gdyż przyswajalność wapnia z produktów poza mlecznych jest
znacząco niższa. Z tego względu zalecana jest też suplementacja
witaminą D.
U osób z celiakią stopień eliminacji
mleka i przetworów mlecznych zależy od indywidualnej tolerancji
pacjenta. W kolejnych etapach diety bezglutenowej, fermentowane
produkty mleczne są przeważnie dobrze tolerowane. Kuchnia
bezglutenowa jest zdrowa, kiedy spełnia wszystkie zasady
racjonalnego żywienia. Produkty zawierając gluten, należy
zastępować bezglutenowymi odpowiednikami. Produktami naturalnie
bezglutenowymi są: ryż, gryka, kukurydza, ziemniaki, soja, proso,
amarantu, tapioka, maniok, soczewica, fasola, sago, teff, oraz mięso,
warzywa i owoce. Aby zapewnić odpowiedni bilans białka, witamin
(szczególnie z grupy B) oraz minerałów, w diecie nie może
zabraknąć różnego rodzaju ziaren. Szczególne miejsce w
jadłospisie powinna zająć kasza gryczana, jaglana, niełuskany ryż
czy wyroby z amarantusa. Zboża bezglutenowe powinny być w każdym
posiłku. Dania należy posypywać orzechami, ziarnami sezamu,
siemienia lnianego czy słonecznika. W ciągu dnia należy zjeść
3-5 porcji warzyw i owoców. Należy pamiętać o zdrowych tłuszczach
roślinnych – dziennie 2 porcje (około 2 łyżek stołowych) –
najlepszym wyborem są olej rzepakowy, olej lniany, oliwa z oliwek.
Dwa do trzech razy w tygodniu na stole powinno zagościć mięso i
jego przetwory, w pozostałe dni należy jeść dania z ryb i roślin
strączkowych.
Co Pani sądzi o diecie wegetariańskiej
stosowanej przez osobą z celiakią, która w dodatku nie przyswaja
laktozy?
Praktykowanie diety wegetariańskiej
wymaga sporej wiedzy i umiejętności w dobieraniu pokarmów i
suplementacji. W przeciwnym wypadku może wywołać poważne
zagrożenia zdrowotne. Mankamentem diety wegetariańskiej jest białko
pochodzenia roślinnego, które charakteryzuje się niższą
wartością biologiczną niż białko zwierzęce. Niekomplementarność
aminokwasową białek roślinnych można zniwelować poprzez
odpowiednie łączenie produktów roślinnych, lecz nie wyeliminuje
to ryzyka niedoboru białkowego. Dieta wegetariańska niesie ze sobą
ryzyko niedoboru żelaza, witaminy B12, kwasu foliowego, stwarzając
tym samym idealne warunki dla anemii. Produkty roślinne
charakteryzują się również niską biodostępnością składników
mineralnych, wapnia, magnezu, żelaza, czy cynku.
Praktykowanie wegetarianizmu ma
niewątpliwie równie dużo zalet, jednak przy chorobach związanych
z celiakią i nietolerancją laktozy eliminacja produktów
zwierzęcych, wydaje się być wysoce ryzykowna i wymaga stałego
nadzoru lekarza.